16  lutego mija kolejna rocznica  narodowego zrywu Wielkopolan, którego zwycięstwo zostało formalnie przypieczętowane podpisaniem rozejmu w Trewirze. Zakończyło się tym samym   rozpoczęte 27 grudnia 1918 roku Powstanie Wielkopolskie.  Na wniosek marszałka Ferdinanda Focha do układu wpisano postanowienie o zakończeniu walk polsko-niemieckich. Ustalone zostały zachodnie granice Polski, do której wrócił nasz region – Wielkopolska. Opaleniczanie mieli swój udział w tym zwycięskim akcie. Historycy przyjmują, iż oddział opalenicki liczył około 200 ochotników, w tym ludzi o doświadczeniu i wyszkoleniu wojskowym. Wkrótce oddział powstańczy rozrósł się do siły kompanii, którą dowodził Edmund Klemczak. W skład sztabu wchodzili również Nikodem Wittchen, Kazimierz Primke, Ludwik Baraniecki, i Feliks Stein. Lekarzem kompanijnym został Kazimierz Bross, a trębaczem Józef Niedźbała. Na podkreślenie zasługuje fakt, że w działalność powstańczą zaangażowana była duża część społeczeństwa, niezależnie od wieku i płci. Nie zawiodły opalenickie kobiety, a wśród nich Janina Bross, Władysława Gmerek, Władysława Śmierzchalska czy Marianna Witajewska. Opaleniccy powstańcy przeszli długi szlak bojowy i  przyczynili się do wyzwolenia Opalenicy, Porażyna, Sątop, Nowego Tomyśla, Chrośnicy, Nowego Dworu, Łomnicy I Nowej Wsi Zbąskiej. Wielu żołnierzy straciło swe młode życie, a wśród nich pierwszy poległy opaleniczanin – Antoni Kozak.

Dziś, młodzież naszej szkoły pamięta o swoich bohaterach.  Dowodem na to  jest zaangażowanie uczniów w projekt edukacyjny – ,,Polaków droga do niepodległości”, podczas  realizacji którego powstawały prace literackie, plakaty, zbiory fotografii, okolicznościowe albumy i gazetki.  Każdego roku odwiedzamy z naszymi wychowankami miejsca upamiętniające powstanie, oddajemy cześć bohaterom, pochylając się nad pomnikami i grobami powstańczymi. Prezentacja pod opieką Danuty Żybury-Jarosz i Katarzyny Król przyczyni się także do popularyzacji zrywu powstańczego oraz podkreśli wkład i zaangażowanie naszych lokalnych bohaterów. Dziękujemy w tym miejscu panu dr. Bogumiłowi Wojcieszakowi za udostępnienie archiwalnych zdjęć oraz Mateuszowi Jaroszowi za wykonanie montażu graficznego.